مدیریت بهینه و هماهنگ شهری در کشور انگلستان

اسفند ۴, ۱۳۹۱ mo_hassani ۰ Comments

 

این نوشتار، بطور خلاصه به حدود اختیارات شهرداری و شخص شهردار در سه نمونه از کشورهای اروپایی می پردازد و به نحوه اجرای آن در هماهنگی با سایر نهادهای حکومتی می پردازد. لذا درس هایی از مدیریت بهینه و هماهنگ را به نمایش می گذارد.

v      انگلستان؛ لندن بزرگ

لندن بزرگ که همزمان یک منطقه و یک کانتی در سطح کشور انگلستان محسوب می شود، دارای یکی از جدیدترین نظام های اداره ممکن برای کلانشهر است. بررسی لندن، دوره ای 150 ساله در عبور از دیگر تجارب حکومت بر لندن بزرگ (از قبیل هیئت کلانشهری امور لندن، شورای کانتی لندن، شورای لندن بزرگ، حکومت لندن و جز آن) را نشان می دهد. برای تشکیل حکومت لندن بزرگ، در سال 1999 میلادی قانون جامعی به نام "قانون حکومت لندن بزرگ" به تصویب رسید، ضمن آنکه شهروندان لندن با شرکت در انتخاباتی در سال 2000 به این ساختار جدید رای مثبت دادند.

سیستم کنونی اداره لندن بزرگ ساختاری دو سطحی دارد. در سطح نخست، حکومت لندن بزرگ موسوم به GLAقرار دارد و سپس در زیر آن بوروهای 32 گانه لندن بزرگ به ارائه خدمات روزمره به شهروندان می پردازند. حکومت لندن بزرگ از دو عنصر اصلی شهردار و شورای قانونگذاری تشکیل شده است که هر دو به طور مستقیم به وسیله شهروندان انتخاب می شوند.

شورای قانونگذاری لندن بزرگ از 25 عضو تشکیل می شود که بطور مستقیم از سوی شهروندان و همزمان با شهردار انتخاب می­گردند. این شورا فعالیت های شهردار را مورد بررسی قرار می دهد و از او در مورد تصمیماتش پرسش می­کند. شورا همچنین به دیگر موضوعات مهم در خصوص شهروندان لندن رسیدگی می­کند و پس از انتشار یافته ها و توصیه های منتج از این بررسی ها، پیشنهاد اجرایی خود را به شهردار ارائه می کند.

 قلمرو فضایی حکومت لندن بزرگ، محدوده تعریف شده در قانون حکومت لندن بزرگ (1999) است؛ محدوده کنونیمنطقه لندن، مناطق 9 گانه کشور انگلستان را در بر می گیرد. منطقه کلانشهری لندن به عنوان منطقه عملکردی کلانشهر لندن از ترکیب سه منطقه رسمی- از مناطق 9 گانه- کشور انگلستان شکل می گیرد.جمعیت این منطقه 7/1 برابر و مساحت آن نیز 3/5 برابر لندن بزرگ است. بررسی ها نشان می­دهد که نهاد یا سطحی از حکومت که به طور خاص مسئولیت اداره منطقه کلانشهری لندن را عهده دار باشد وجود ندارد. به عبارت دیگر، حکومت لندن بزرگ تنها در سطح منطقه لندن به عنوان منطقه ای اداری و رسمی و نه عملکردی به ایفای نقش می پردازد.

در اینجا توجه به نقش دفتر حکومت مرکزی در امور لندن معروف به GOLکه در سال 1992 تاسیس شده، در اداره امور لندن ضروری است. این دفتر نماینده حکومت مرکزی در لندن محسوب می شود و برای اجرای سیاست های حکومت مرکزی و دستیابی به اهداف آن، با سازمان های متعددی به همکاری می­پردازد. همچنین، در فراهم آوردن زمینه های آغاز به کار حکومت لندن بزرگ نقشی موثر داشته است و امروزه نیز نقشی اساسی در برقراری ارتباط میان حکومت بزرگ لندن، شهرداری لندن و شورای قانون گذاری لندن و ادارات مختلف ایفا می کند.

دفتر حکومت مرکزی در امور لندن هماهنگ سازی حکومت مرکزی در زمینه استراتژی های شهردار در مورد توسعه اقتصادی، حمل و نقل، کیفیت هوا، مواد زائد، تنوع زیستی، آلودگی صوتی، انرژی و توسعه فضایی را بر عهده دارد.

GOLمسئول اداره چهل برنامه سرمایه گذاری در لندن است که هزینه ای بیش از 5/2 میلیارد را در سال 2004-2003 در بر داشته است. این برنامه ها را بخش های مختلفی چون گروه های اجتماعی کوچک، موسسات خیریه بزرگ و بوروهای لندن اجرا می کنند.

حکومت لندن بزرگ

مهم ترین زمینه های فعالیت حکومت لندن بزرگ را می توان در مواردی چون حمل ونقل، پلیس، آتش نشانی و برنامه ریزی امداد اضطراری، توسعه اقتصادی، برنامه ریزی، فرهنگ، محیط زیست و سلامت خلاصه کرد. بوروهای 32 گانه لندن به عنوان واحدهای خرد تقسیمات شهری لندن خدمات روزمره شهری را تامین می کنند و بدین ترتیب می توان نقش حکومت لندن بزرگ را تامین خدمات کلان در گستره شهر لندن و توجه به امور استراتژیکی که بر کل گستره شهر موثرند، دانست. در ایفای نقش های مورد اشاره، چهار بدنه عملکردی حکومت لندن شامل اداره آتش نشانی و برنامه ریزی امداد اضطراری، حمل و نقل لندن، موسسه توسعه لندن و پلیس کلانشهری لندن نقشی اساسی دارند. در خصوص وظایف محول شده به حکومت لندن بزرگ، شهردار لندن دارای اختیارات و وظایف متنوعی است. وی برنامه ها و سیاست های مورد نیاز شهر لندن را در مورد موضوعات مختلفی چون حمل و نقل، ساختمان و کاربری زمین، توسعه اقتصادی، فرهنگ و مانند آن تنظیم می­کند، نماینده ساکنان لندن در داخل و خارج کشور محسوب می شود، مدیریت فعالیت های اجرایی حکومت منطقه ای لندن بزرگ (GLA) را بر عهده دارد، بودجه حکومت لندن بزرگ و بودجه نهاد حمل و نقل لندن را تنظیم و فعالیت های آنها را هدایت می کند و مقام های مسئول پلیس کلانشهری و اداره برنامه ریزی آتش نشانی و امداد اضطراری لندن را بر می گزیند. همچنین وی نقشی مهم در هدایت و راهبری بدنه های عملکردی حکومت لندن بزرگ بر عهده دارد.

قانون حکومت لندن بزرگ در سال 1999 وظیفه برنامه ریزی استراتژیک در سطح لندن را بر عهده شهردار می گذارد و وی را ملزم به تهیه استراتژی توسعه فضایی برای لندن- که شهردار نام آن را طرح لندن گذاشته است- و بهنگام سازی مداوم آن می کند. طرح مذکور در عمل جایگزین رهنمودهای استراتژیک موجود می شود و تمام طرح های محلی بوروها نیز باید در انطباق کامل با این طرح تهیه شوند. شهردار همچنین موظف به تهیه استراتژی های موضوعی و موضعی دیگری برای لندن است. این استراتژی ها باید با دیگر استراتژی ها سازگار باشند و طرح لندن نیز به عنوان چارچوب فضایی این طرح ها باید سیاست های ملی، الزامات بین المللی و سه موضوع را مورد توجه قرار دهند: سلامت شهروندان لندن، برابری فرصت ها و همکاری برای دستیابی به پایداری در سطح کشور انگلستان.

  ادامه مطلب در بخش دوم

 ارسال شده توسط :

مهندس یدالله صادقی( دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران )

مهندس محمد اکبری ( کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران)

منبع:

http://umic.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=2090&Itemid=54